Emedikon

Jednym z bardziej uciążliwych schorzeń skórnych jest łuszczyca. Dolegliwość ta potrafi być tym bardziej dokuczliwa i nieprzyjemna, że trudno ją wyleczyć.

Nazwa choroby zwanej łuszczycą jest ściśle związana z jej objawami. U cierpiących na nią pacjentów można zauważyć łuszczące się, swędzące wykwity, które zlokalizowane są najczęściej w okolicach łokci, kolan, pleców, na dłoniach, stopach i głowie. Wykwity są na ogół różowawe bądź brunatnoczerwone, na zewnątrz pokryte są suchymi łuskami. W początkowych stadiach choroby grudki są raczej drobnych rozmiarów, z czasem twory łuszczycowe są coraz większe, intensywnie pokryte łuskami i wykazują skłonność do zlewania się ze sobą. 

Łuszczyca związana jest z nieprawidłową pracą naskórka, a dokładniej – jest efektem zbyt szybkiego jego przyrostu. Jest to niestety choroba nawracająca, zapalna, ciężka do całkowitego wyleczenia. Jednocześnie, nie jest to schorzenie groźne dla życia pacjenta, nie przeradza się w złośliwą formę. Nie jest to też choroba zakaźna! Co do przyczyn łuszczycy, najczęściej ma ona podłoże genetyczne, co oznacza, że jest dziedziczona. Objawy tej choroby nasilają się najczęściej w wyniku różnego typu infekcji, nadużywania alkoholu, a także w efekcie przyjmowania niektórych leków. 

Istnieje kilka różnych technik leczenia łuszczycy. Do najczęściej stosowanych metod należy smarowanie chorych miejsc maściami i kremami, które w swoim składzie zawierają: siarkę, mocznik, kwas salicylowy, witaminę D oraz inne substancje aktywne. Obok leczenia zewnętrznego, podaje się również doustne środki farmakologiczne, w tym retinoidy, cyklosporynę, antybiotyki, leki biologiczne. Inną znaną metodą leczenia łuszczycy są naświetlania promieniami UVA i UVB, które wykonuje się za pomocą specjalnych lamp. Istnieją również alternatywne sposoby walki z tą chorobą, w tym naturalna kuracja ziołami.

łuszczyca zdrowie medycyna choroby