Zdrowie bez tajemnic - e-Medikon.pl >> Dolegliwości >> Wirusowe zapalenie wątroby – jak leczymy?

Wirusowe zapalenie wątroby – jak leczymy?

Wirusowe zapalenie wątroby – jak leczymy?
17:33 14/02/2019

Wśród chorób wątroby jedną z najgroźniejszych jest zapalenie wywołane przez wirusy. Często nazywamy je żółtaczką, choć niesłusznie, gdyż zżółcenie skóry nie należy do osiowych objawów tegoż schorzenia. Może ono doprowadzić nawet do trwałego uszkodzenia wątroby, marskości, a nawet nowotworu.

Wirusowe zapalenie wątroby (w skrócie WZW) może przybrać postać ostrą lub przewlekłą. W zależności od przyczyny schorzenia, wieku oraz stanu zdrowia chorego przechodzi samoistnie i często bezobjawowo lub wręcz przeciwnie – wymaga specjalistycznego leczenia.

Do tej pory poznano sześć wirusów hepatotropowych, w związku z czym wyróżniamy także sześć typów zapaleń: A, B, C, D, E oraz G. W Polsce do najczęściej występujących zaliczamy trzy pierwsze, natomiast zakażenia typu D i E notuje się sporadycznie. Wirus HGV jest przedmiotem sporów w środowiskach medycznych. Choć wiele lat temu został uznany za niegroźny, pojawiają się głosy specjalistów (np. naukowców z Arabii Saudyjskiej), którzy przekonują, że mimo wszystko może on prowadzić do marskości wątroby oraz powstania nowotworu. Badany jest jeszcze jeden czynnik wirusowy z grupy wirusów hepatotropowych, któremu przypisano roboczą nazwę HFV. Na razie wiemy jednak o nim niewiele.

Każde z wymienionych zapaleń różni się od pozostałych przebiegiem, objawami, a także następstwami. Powodujące je wirusy określa się mianem „pierwotnie hepatotropowych”, co oznacza, że zawsze celem ich ataku są w pierwszej kolejności komórki wątroby. Niektóre wirusy, na przykład grypy, opryszczki czy ospy wietrznej lub świnki, również mogą doprowadzić do zapalenia wątroby i mówimy wtedy o nich jako o wtórnie hepatotropowych.

 

HAV

Wirus typu A jest najmniej groźny z najczęściej występujących pod warunkiem, że zakażony nie miał wcześniej uszkodzonej wątroby. Nierzadko dopada dzieci, choć przeważnie zapalenie mija u nich bezobjawowo. Jest za to wysoce prawdopodobne, że zakończy się hospitalizacją u dorosłego. HAV może powracać, objawia się między innymi zażółceniem skóry. Atakuje organizm przez przewód pokarmowy, dostając się do niego wraz z zakażonym pożywieniem. Z tych powodów nazywany jest potocznie żółtaczką pokarmową.

 

HBV

Zakażenie wirusem typu B stwarza poważne ryzyko dla zdrowia, gdy przybiera formę przewlekłą. Zapalenie ostre, które występuje zdecydowanie częściej, kończy się w znakomitej większości przypadków całkowitym wyzdrowieniem. Hospitalizacja może w ogóle nie być konieczna, ponieważ ten typ zapalenia wirusem B przebiega w głównej mierze bezobjawowo lub generuje nieliczne, mało dokuczliwe objawy. Niestety im jesteśmy starsi, tym mniejsza szansa na to, że tak właśnie będzie. Wówczas możemy doświadczyć pełnego przebiegu choroby, co wiąże się z osłabieniem, bólami w obrębie stawów, brakiem apetytu, pojawieniem się gorączki i mdłości. Dochodzi do tego także żółtaczka. Konieczne jest wtedy leczenie szpitalne, odpoczynek i ustalenie nieinwazyjnej diety. Przy chorobach wątrobowych, zwłaszcza przy WZW, konieczne jest odstawienie alkoholu, który w tych okolicznościach dramatycznie przyśpiesza pojawienie się marskości.

Leczenie zakażenia przewlekłego jest o wiele droższe i bardziej skomplikowane. Stosuje się tutaj leki przeciwwirusowe i przeciwzapalne, takie jak interferon czy lamiwudyna. Leczenie polega przede wszystkim na zatrzymaniu dalszego rozwoju choroby i doprowadzeniu do zaniku HBV. Priorytetem jest także zapobieganie rozwojowi martwicy wątroby oraz nowotworu.

 

HCV

W porównaniu do zapaleń typu A i B, zapalenie typu C znacznie rzadziej przechodzi samoistnie. Stosunkowo często natomiast przekształca się w chorobę przewlekłą, którą jednakże trudno jest zdiagnozować. Daje bowiem mylące objawy, identyfikowane zwykle z zupełnie innymi dolegliwościami. Przewlekłe HCV niesie ryzyko zachorowania w późniejszych latach na marskość oraz raka wątroby. Niemniej jednak szanse na wyleczenie sięgają ponad 80%, pod warunkiem, że terapia jest odpowiednio dostosowana. Leczenie (głównie peginterferonem i rybawiryną) może zakończyć się już po pół roku. Wiele zależy od wieku pacjenta i poziomu zaawansowania choroby w momencie rozpoczęcia terapii. 

 

wzw wątroba wirusowe zapalenie wątroby